Rusya’nın savaş suçlarına dair kanıt arayışı, Ukrayna’daki bir aileyi, sevgili oğlunu ve kocasını iki kez gömmeye nasıl zorladı?

Harkov – İlk Rus askeri mahkum oldu içindeki savaş suçlarının Ukrayna Perşembe günü Kiev’de bir mahkeme salonunda kurbanının ailesinden kendisini affetmesini istedi.

21 yaşındaki Çavuş Vadim Shishimarin, Çarşamba günü cinayeti işlediğini kabul ettiği 62 yaşındaki eşine, “Beni affedemeyeceksiniz biliyorum ama yine de sizden af ​​diliyorum” dedi. savaş. Shishimarin müebbet hapisle karşı karşıyadır.

Savaş suçları soruşturma ekipleri Ukrayna genelinde sıkı çalışıyor kanıt toplamak Rusya’nın işgalci güçleri hakkında daha fazla kovuşturmaya yol açacağını umuyorlar. CBS News, bu ekiplerden biriyle Ukrayna’nın ikinci büyük şehri Harkov yakınlarındaki bir köye gitti ve hem Vladimir Putin’in savaşının hem de onun korkunç gerçeklerini belgeleme çabasının sıradan Ukraynalı ailelere verdiği acıyı ilk elden gördü.

Tamara minibüsün içindeki tabutu pençeledi. Annenin çıplak kederine sadece gelininin acılı gözyaşları eşlik etti. Kadınlar, sevdikleri adamı ikinci kez gömmek için köyleri Malaya Rohan’da diğer arkadaşları ve aileleriyle toplandı.

“Neden oğlumu aldın?” 83 yaşındaki Tamara, Tanrı’ya isyan etti. Ama tabutunun yanında ona cevap yoktu.

Sadece iki gün önce, savaş suçları müfettişleri, kocasının cesedini çıkarmak için Lyudmila Yerchenko’nun evine geldi. Onu öldürenleri adalete teslim etmek için bir dava oluşturuyorlar.

60 yaşındaki Mikhayl Yerchenko, Rus birliklerinin tank toplarını köyüne doğrulttuğu sırada öldürüldü. O ve Lyudmila’nın mütevazı arka bahçesi artık bir suç mahalli.

Dul kadın, müfettişlere Mikhayl’ın iki bacağı da koptuktan sonra ölmek üzere yattığını gösterdi. Şarapnel tarafından vurulduğunda, bazıları hala bahçelerinde yerde yatan hayvanlarını beslemek için dışarı çıkmıştı.

Mikhayl öldüğünde, bombardıman o kadar şiddetliydi ki, Lyudmila ve komşuları onu orada, bahçede 24 saat yalnız bırakmak zorunda kaldılar. Ertesi gün onu aceleyle sığ bir mezara gömdüler.

Lyudmila, müfettişlerin kocasının cesedini mezardan çıkarmasını izlerken, onun kederine tanık olmak neredeyse dayanılmazdı. Ukrayna genelinde sayısız aile için oynanan bir sahne, ancak bunu bir televizyon ekranının filtresi olmadan izlemek tamamen yürek burkan bir şey.

Bir mezardan çıkarmayı tarif etmek zor. Ölüm kokusu, siz olay yerinden ayrıldıktan çok sonra kalır. Ama daha da kötüsü kalp kırıklığıdır.

Topraktan çekilen battaniyenin altında Lyudmila’nın yaklaşık 30 yıllık kocası yatıyordu. Ona hayrandı. Ailesi onun kolay bir gülümsemeye ve iyi bir kalbe sahip koca bir adam olduğunu söyledi.

Savaş suçları soruşturma ekibinin başında, takım elbiselerini ve kravatlarını vücut zırhı ile değiştiren inek bir sivil savcılar ekibinin başkanı olan Oleksandr Illenkov vardı.

CBS News’e “Bazen tehlikelidir” dedi. “Şimdi bile buradan bomba sesleri duyduk… Sorun değil. Bu bizim işimiz.”

Neredeyse birkaç gün içinde onun 14. mezardan çıkarılmasıydı.

Aileleri bekletmemek için adli muayenelerini bir an önce yapmaya çalışırlar.

Mezardan çıkarılmasından iki gün sonra, Mikhayl’ın cenazesinde Tamara, oğluna uyanıp eve dönmesi için yalvardı. Onunla hala yaşıyormuş gibi konuşuyordu.

Mezarlıktan çıkmak istemiyordu. Hiçbir anne çocuğunun öldüğünü görmemeli.

Lyudmila, kocası son dinlenme yerine indirilirken cesur ve onurlu kaldı, ancak kadınların hiçbiri onun gittiğini kabul etmeye hazır değildi.